بیوگرافی داریوش خواجه نوری
داریوش خواجه نوری (زادهٔ ۱۳۴۰ در تهران) آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازندهٔ گیتار ایرانی است که از دههٔ ۱۳۶۰ به‌عنوان یکی از چهره‌های مؤثر موسیقی پاپ و تلفیقی شناخته می‌شود. او تحصیلات موسیقی خود را نزد استادانی چون محمدرضا درویشی و کامبیز روشن‌روان آغاز کرد و سپس برای تکمیل دانش هارمونی و ارکستراسیون به کنسرواتوار سن‌پترزبورگ رفت. بازگشتش به ایران با شکل‌گیری موج تازه‌ای از موسیقی پاپ پس از جنگ ایران و عراق هم‌زمان شد و خواجه نوری با تنظیم‌های آکوستیک و بهره‌گیری از سازهای زنده نقش پررنگی در این جریان داشت.
کارنامهٔ داریوش خواجه نوری طی چهار دهه، طیفی از همکاری با خوانندگان سرشناس—از جمله علیرضا عصار، خشایار اعتمادی و رضا یزدانی—تا ساخت موسیقی متن برای فیلم‌ها و سریال‌هایی چون «شب دهم» و «غریبانه» را در بر می‌گیرد. امضای موسیقایی او تلفیق سازهای غربی (گیتار، پیانو، سازهای بادی) با سازهای سنتی ایرانی (تار، عود، کمانچه) و به‌کارگیری پولی‌فونی ملایم در تنظیم است؛ رویکردی که به زعم منتقدان، صدایی نو و هم‌زمان ریشه‌دار به آثار پاپ دههٔ ۱۳۷۰ بخشید. افزون بر این، او با تأسیس استودیوی «آوای رود» نقش مهمی در حرفه‌ای‌سازی ضبط موسیقی زنده در ایران داشت.
خواجه نوری علاوه بر فعالیت اجرایی، سال‌ها در دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تدریس کرده و شاگردان بسیاری را در زمینهٔ هارمونی و ارکستراسیون پرورش داده است. او در گفت‌وگوهایش همواره بر حفظ هویت ملودیک ایرانی در مواجهه با فرم‌های جهانی تأکید کرده و معتقد است «مدرن بودن به معنای دل کندن از گذشته نیست». همین نگاه سبب شده تا در پروژه‌های اخیرش، همچون آلبوم بی‌کلام «پرسپولیس»، عناصر موسیقی محلی فارس و بوشهر را با ساختار سمفونیک درآمیزد و تجربه‌ای میان ژانری را رقم بزند.