بیوگرافی ویگن
ویگِن دِرِدِریان، که بیشتر با نام هنری «ویگن» شناخته می‌شود، در ۲۳ نوامبر ۱۹۲۹ در شهر همدان و در خانواده‌ای ارمنی‌تبار به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش در همدان و سپس تهران گذشت و از نوجوانی به موسیقی و نواختن گیتار علاقه‌مند شد؛ سازی که در آن زمان در موسیقی پاپ ایران چندان رایج نبود. صدای گرم و مخملی، به همراه رنگ‌آمیزی ملایم موسیقی لاتین و جَز، او را به‌سرعت به چهره‌ای متفاوت در صحنهٔ موسیقی ایران دههٔ ۱۳۳۰ خورشیدی بدل کرد و لقب «سلطان جَز ایران» را برایش به ارمغان آورد.
اوج شهرت ویگن در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ رقم خورد؛ دورانی که ترانه‌هایی چون «مهتاب»، «بارون بارونه»، و «شب عشق» در رادیو ایران و کافه‑کاباره‌های تهران بارها پخش می‌شد و فضای تازه‌ای برای موسیقی پاپ فارسی می‌آفرید. او علاوه بر خوانندگی، در چند فیلم سینمایی نیز ایفای نقش کرد و با حضور در صحنه‌های بین‌المللی، ازجمله کنسرت‌های آمریکا و اروپا، راه را برای معرفی موسیقی نوگرای ایرانی به جهان گشود. همکاری او با ترانه‌سرایانی چون پرویز وکیلی و آهنگسازانی مانند هنرپیشه‌ها و نوازندگان ارمنی، ترکیب منحصربه‌فردی پدید آورد که تا سال‌ها الگوی نسل‌های بعدی بود.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، ویگن مانند بسیاری از هنرمندان آن دوره به خارج از کشور مهاجرت کرد و فعالیت هنری‌اش را در لس‌آنجلس ادامه داد. گرچه دوری از وطن برایش آسان نبود، اما با انتشار آلبوم‌ها و اجرای کنسرت‌های متعدد در میان ایرانیان مهاجر، همچنان محبوب ماند. ویگن در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۳ در لس‌آنجلس چشم از جهان فروبست؛ اما میراث هنری‌اش—ترکیب صدای مخملی با گیتار و ریتم‌های غربی—هنوز الهام‌بخش خوانندگان و شنوندگان فارسی‌زبان است و نامش به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران موسیقی پاپ مدرن ایران زنده مانده است.